_____________________________________________________________________________________
Historia Sawiru
Według obecnych zapisków wierzy się, że ponad trzysta lat temu doszło do nietypowego zjawiska atmosferycznego, któremu przypisano rolę bogów. Wtedy nad od dawna nieistniejącym już miastem szalała nieobliczalna burza z piorunami. Świadkowie wydarzenia nazwali to „Uderzeniem Chmury” i „Gniewem Triosa”, gdyż jedna z chmur zderzyła się z impetem o grunt, roztrzaskując w pył wszystko w promieniu kilku kilometrów. Wraz z tym zjawiskiem na ciałach ludzi pojawiły się tajemnicze symbole. Wydarzenie to na tyle zburzyło spokój mieszkańców, że dzień ten wyznaczył nową erę ludzkości.
W ten sposób w krainie Sawir zagościło Objawienie. Tak nazwano dar, który umożliwił gatunkowi ludzkiemu korzystanie z cząstki boskiej mocy. Każdy nim obdarowany doznał nietypowego zaćmienia, podczas którego słychać było słodki, uspokajający szept bóstwa. Niestety, szybko przekonano się o zwodniczej naturze Objawienia. Wierzy się, że to jeden z bogów oburzył się nierozsądnym obdarowaniem gatunku ludzkiego, znając jego naturę. Postanowił nałożyć warunek przed nierozsądnym korzystaniem mocy, sprawiając tym samym, że posiadacze daru zaczęli przemieniać się w Żarłaczy.
Jednym ze świadków zdarzenia był Kainsar - obecny król Kazzun, najpotężniejszego miasta na powierzchni. Od samego początku pojawienia się Objawienia próbował rozgryźć jego tajemnice. Po uporczywym zgłębianiu wiedzy i wielu próbach opracował sposób pieczętowania daru. W ten sposób po części zbawił ludność zamieszkującą Sawir, jednakże tę technikę zachował wyłącznie dla swojego miasta, a mniejszym miastom z łaską użyczył jedynie rąbek tajemnicy. Mimo wszystko w krainie zapanował względny spokój, przynajmniej przed niekontrolowaną plagą Żarłaczy.
Około sto lat temu, wraz z pojawieniem się metody Kainsara, władca jednego z miast na powierzchni - Ennoku - hucznie obwieścił, iż sposób ten jest herezją i prędzej czy później doprowadzi do większego splugawienia ludzkości. Przekonał swój lud, że objawiła mu się sama Wichenna i pokazała mu skrawek przyszłości, w której miało pojawić się nowe zagrożenie. Wpierw władca usiłował walczyć z armią Kainsara, ale ten w tamtym czasie zdołał już okiełznać Żarłaczy, co zdecydowanie przerosło siły ludu z Ennoku. Nadał rozkaz do ucieczki, w której poprowadził swoich ludzi w nieznane, zagrzebując ich podziemnym mieście stworzonym przez Wichennę.
_____________________________________________________________________________________
Czasy Obecne
Obecnie jest rok 340. Tereny na powierzchni osłonięte są gęstymi mgłami, a na niebie dryfują wieczne chmury. Opary, jakie produkują Parownie z Kazzun, przyćmiewają promienie słoneczne, przez co ciężej odróżnić dzień od zmierzchu. Ludzie i natura cierpią z powodu częstszych chorób powodowanych przez skażone powietrze. Indoktrynacja Kainsara rozprzestrzeniła się na prawie całą krainę. Ci, którzy nie zgadzają się z ideologią króla Kazzun, prowadzą nieustanną wojnę, znajdując coraz różniejsze sposoby na walkę z poskromionymi Żarłaczami.
Kainsar, poza wojennymi problemami, wciąż ma na uwadze istnienie mieszkańców podziemi. Prowadząc państwo autorytarne z dużym naciskiem na wojsko, dzień w dzień jego jednostki patrolują pobliskie tereny, aby ich pojmać. Pomimo upływu wielu lat władca Kazzun nie odnalazł przejścia do ich podziemnego królestwa.
Mieszkańcy podziemnego miasta Iszaan - dawnego Ennoku - żyją już ponad setkę lat w ukryciu przed splugawioną wiarą Kainsara. Z powodu cherlawego króla zasiadującego na tronie ich lud powoli trawi choroba i głód. Elkren to kolejny następca, którego ród już dawno stracił swoją świetność. Od momentu zagoszczenia w podziemnym mieście stworzonym przez Wichennę władcy Iszaan prowadzą kontrindoktrynację, polegającą na zastraszaniu ludności przed wychodzeniem na powierzchnię i spoufalaniem się z wrogiem. Elkern kultywuje tę tradycję.
Tylko wojownicy i Strażnicy Wiedzy wiedzą, jak przedostawać się na powierzchnię. Za stworzeniem miasta stoi bóstwo i to ono strzeże wejścia. Wichenna, objawiając się ówczesnemu królowi, stworzyła miasto i wzniosła Bramy, które emanują tajemniczą energią i są nieuchwytne dla ludzkiego oka. Warunkiem przejścia przez Bramę jest pozostanie w pełni świadomym przez wyznaczony czas. Wojownik wydostający się na powierzchnię wie, gdzie znajduje się Brama, ale gdy nie zdąży wrócić w odpowiedniej godzinie, jego pamięć ulatuje. W razie ewentualnego pojmania przez jednostki Kainsara wojownik nie jest w stanie zdradzić pozycji Bramy.
_____________________________________________________________________________________
Kazzun
Kazzun to jedno z miast na powierzchni, rządzone przez około trzysta lat przez jednego króla. Nieznane jest nikomu, jaka jest tajemnica jego długiej żywotności, ale nie niepokoi to lojalnych mieszkańców miasta. Dla nich najistotniejsze jest to, że właśnie Kainsar uratował ludzi przed paskudnymi Żarłaczami i są w stanie przeboleć ich obecność w armii.
Od najmłodszych lat wychowani są w wierze w Triosa, najłaskawszego boga, który obdarzył ich Objawieniem. Mawiają im, że to drugie bóstwo - Nakael, chciwy i niezadowolony z decyzji Triosa nałożył klątwę na Objawienie, sprawiając tym samym, że użycie go równa się z wielkim ryzykiem.
Miasto działa według określonych zasad ustalonych przez Kainsara. Podzielił on ludność na pracującą, militarną i bogatszą, nadając tym samym rolę wszystkim. Każdy, kto ukończył trzynaście lat, zaraz po osiągnięciu Objawienia, jest zmuszony udać się do szkoły wojskowej na testy sprawnościowe ze względu na nacisk militarny. To tam odsiewane są jednostki bez predyspozycji wojskowych, zazwyczaj kończą one jako robotnicy z zapieczętowanym Objawieniem.
Każdy bez wyjątku darzy mieszkańców podziemia wyjątkową odrazą i niechęcią. W Kazzun mówi się o nich podziemne szczury. Nikt nie kwestionuje słuszności tej nienawiści będącej z nimi niemal od zawsze. Faktem dla mieszkańców jest, że przechwyconych mieszkańców Iszaan torturowało się tygodniami, a nawet miesiącami zanim umierali. W Kazzun uważani są za podludzi, których przodkowie tchórzliwie ukryli się pod ziemią, zabierając ze sobą wiedzę o bóstwach.
_____________________________________________________________________________________
Iszaan
Iszaan to miasto pod ziemią rządzone przez Elkerna - dość młodego króla, który odziedziczył tron po zmarłym w wyniku choroby ojcu. Kultywuje on tradycję zastraszania ludności światem na powierzchni. Nikt nie poddaje wątpliwości tego, że społeczeństwo żyjące na górze to plugawe istoty, które już dawno potrafiły swoje człowieczeństwo i ludzi przypominają jedynie z wyglądu.
Mieszkańcy Iszaan wierzą w Wichennę. Są przekonani, że to ona wybawiła ich przed splugawieniem Kainsara i stworzyła specjalne schronienie. Wierzą, że są społeczeństwem wybranym i że dane im żyć w raju, przymykając oko na powszechny problem głodu i chorób. Ludność Iszaan nie popiera metod Kainsara i nie stosuje pieczętowania Objawienia, uznając to za herezje i tym samym skazując ludność na problem przemian w Żarłaczy. Jednakże problem jest usuwany z niezwykłą skutecznością, a w mieście dochodzi do "tajemniczych zniknięć". Zwykli mieszkańcy nigdy niczego nie słyszą o przemianach, karmiąc się pustymi stwierdzeniami o tym, jak bardzo podziemne królestwo jest bezpieczne.
